Zrobiła furorę na Oscarach, a potem zniknęła. Co obecnie robi Anna Dzieduszycka?
Anna Dzieduszycka była gwiazdą Oscarów. W którymś momencie zniknęła jednak z show-biznesu i słuch po niej zaginął. Co teraz dzieje się z aktorką?
Oscary 2025
Nagroda Akademii Filmowej od lat uchodzi za najbardziej prestiżowe wyróżnienie w przemyśle filmowym. Statuetki wykonuje firma R.S. Owens & Company z Chicago, a pierwszy odlew stworzył rzeźbiarz George Stanley. Mało osób wie, że pełna nazwa nagrody to "Academy Award of Merit". Oscar mierzy 34 cm wysokości, waży około 4 kg i jest pokryty czystym złotem. Po raz 96. zostanie wręczony podczas ceremonii w Dolby Theatre w Hollywood. Pierwsza gala odbyła się w 1929 roku. Z biegiem lat, dzięki rozwojowi kinematografii i powszechnemu dostępowi do telewizji, Oscary stały się jednym z najbardziej rozpoznawalnych wydarzeń kulturowych w Stanach Zjednoczonych. Wśród rekordów oscarowych znajdują się filmy takie jak: "Ben-Hur" (12 statuetek), "Titanic" (13 statuetek) oraz "Władca Pierścieni: Powrót Króla" (12 statuetek).
Tegoroczną listę nominowanych ogłosili aktorka i komiczka Rachel Sennott oraz aktor Bowen Yang. Największym polskim akcentem na liście jest "Dziewczyna z igłą" – koprodukcja Polski, reżyserowana przez Magnusa von Horna. Film, choć oficjalnie duński, znalazł się wśród nominowanych w kategorii najlepszy film międzynarodowy. Francja ma za to najwięcej nominacji w tym roku, ponieważ film Jacques’a Audiarda, "Emilia Pérez", zdobył aż 13 nominacji. To tylko jedna nominacja mniej niż trzy najbardziej nominowane filmy w historii: "Wszystko o Ewie", "Titanic" i "La La Land", co czyni go nieanglojęzycznym filmem z największą liczbą nominacji w historii.
Polska aktorka zrobiła furorę na Oscarach, jednak od tego czasu słuch po niej zaginął.
Kim jest Anna Dzieduszycka?
Anna Dzieduszycka, która zaledwie trzy lata temu zaskoczyła polską kinematografię, zyskała ogólnokrajową uwagę, gdy wraz z ekipą filmu "Sukienka" poleciała do Los Angeles na ceremonię Oscarów. Na czerwonym dywanie zachwycała w efektownej kreacji w kolorze butelkowej zieleni, którą uszył Tomasz Ossoliński. Choć film nie zdobył Oscara, a reflektory powoli przygasły, Anna powróciła do swojej codzienności, pozostawiając niezatarte ślady w sercach widzów. Urodzona w 1990 roku Anna Dzieduszycka na aktorstwo trafiła niemal przypadkowo.
Początkowo pracowała z dziećmi z różnymi niepełnosprawnościami, a kiedy pojawiła się propozycja udziału w projekcie artystycznym dla osób niskorosłych, natychmiast zdecydowała się wziąć w nim udział. W wywiadzie udzielonym Interii w listopadzie 2023 roku aktorka ujawniała, że otrzymywała nawet propozycje pozowania do aktów. Z projektu na projekt, angażując się coraz bardziej, wkrótce weszła do świata filmu. Jej przełomową rolą stała się postać Julii w "Sukience", gdzie bohaterka szuka idealnej kreacji na randkę. Dla osoby o przeciętnym wzroście to zadanie może wydawać się proste, jednak dla niskorosłej Anny staje się prawdziwym wyzwaniem.
Anna Dzieduszycka pojawiła się na Oscarach
Anna Dzieduszycka, co interesujące, nigdy nie była zwolenniczką posługiwania się poprawnymi politycznie określeniami. Otwarcie przyznaje, że jest karlicą, co przywodzi na myśl ostatnie słowa Dominiki Gwit, która stwierdziła, że "po prostu jest gruba".
Też nie znoszę tych określeń. Jeśli ktoś mnie pyta, co mi jest odpowiadam, że jestem karlicą i nie ma w tym żadnych negatywnych konotacji. Ale też nie chcę być postrzegana tylko przez pryzmat swojego wzrostu i pewnych ograniczeń. Jestem Anką. Po prostu Anką - mówiła we wspomnianym wywiadzie dla Interii.
Anna Dzieduszycka aktywnie angażuje się w kampanie społeczne, które podkreślają potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Oprócz pracy w filmie rozwija swoją karierę aktorską także w teatrze.
Interesującym aspektem jest to, że zmaga się z ciężarem rodowego nazwiska. W warszawskim STUDIO teatrgaleria wystawiana jest sztuka "Oda do radości" w reżyserii Wojtka Ziemilskiego, wnuka hrabiego Dzieduszyckiego, który przez 23 lata był związany z SB. Anna Dzieduszycka ma z nim więzy rodzinne.
Kojarzę jej rodziców: ojciec jest religijnym tradycjonalistą, a matka - ateistką i racjonalistką. Opisując to wszystko, myślę o problemie, z którym od dawna się mierzę: to dziedzictwo. Dziedziczenie przedmiotów, nosów, rąk, cech, wartości. To problem szlachetnych rysów i zachowań, dobrych i złych domów. Chciałbym, żeby Anna o tym opowiedziała. Anna jest osobą niskorosłą. Choć sama nie cierpi tego określenia. Samą siebie określa jako karlica. Będzie to spektakl o tym, co nas wiąże, co otrzymujemy w spadku, z czego się wyzwalamy, a co w nas tkwi. O wzorcach – urody, zachowania, “kultury osobistej”. O budowaniu swojego świata - pisze Ziemilski.
