Życie Stanisławy Celińskiej nie było usłane różami. Ciężkie dzieciństwo, uzależnienie, rozwód
Stanisława Celińska jest jedną z najbardziej cenionych polskich aktorek. Mimo wielu sukcesów zawodowych artystka zmagała się również z wieloma problemami: od śmierci taty przez uzależnienie, aż do nieszczęśliwej miłości.
Stanisława Celińska po latach opowiedziała o swoim trudnym dzieciństwie
Utalentowana aktorka przyszła na świat 29 kwietnia 1947 roku w Warszawie. Od najmłodszych lat wiedziała, że to ze sceną związana jest jej przyszłość. Wychowywana przez matkę skrzypaczkę i ojca pianistę zrozumiała, że to muzyka przynosi jej największą radość.
Sielankowe dzieciństwo gwiazdy zostało jednak brutalnie przerwane przez nagłą i niespodziewaną śmierć taty. Stanisława Celińska miała wówczas zaledwie trzy lata, ale doskonale pamięta, co wtedy działo się w jej domu.
Tylko u nas. Stanisaława Celińska: "Byłam szma*ą, byłam nikim". To nie koniec mocnych wyznań Stanisława Celińska ma powody do uśmiechu. Życie jej nie oszczędzało, ale teraz mamy wspaniałe wieściByłam wtedy dosyć zaniedbana, zawszona, niedożywiona. Babcia podejrzewała nawet u mnie krzywicę. Kto wie? […] Ojciec po śmierci leżał na stole, tego nikt nie pamiętał z rodziny, tylko ja. Bardzo pragnęłam pójść na jego pogrzeb, ale mama nie chciała. Może bała się, że zrobię histerię. A ja po prostu chciałam się z nim pożegnać – czytamy w biografii wokalistki.
Stanisława Celińska przez wiele lat walczyła z alkoholizmem
Śmierć ojca sprawiła, że aktorka nie była najgrzeczniejszym dzieckiem i sprawiała trudności wychowawcze swojej mamie. Punktem kulminacyjnym okazała się wizyta w kościele, która ukształtowała młodą Stanisławę Celińską i pomogła jej odkryć jej największą pasję – aktorstwo, które objawiło się gwieździe przy okazji jasełek.
Niestety, trudne dzieciństwo przełożyło się na kłopoty na kolejnym etapie wychowawczym – już jako nastolatka aktorka została wyrzucona ze szkoły. Uspokoiła się dopiero, gdy dostała się do wymarzonej szkoły teatralnej.
Młodziutka Stanisława Celińska budziła powszechny podziw oraz została doceniona przez wielu wybitnych krytyków. Szczególnie podobała im się jej rola w filmie Andrzeja Wajdy „Krajobraz po bitwie”. Wtedy też poznała swojego przyszłego męża Andrzeja Mrowca, za którego wyszła po rocznym narzeczeństwie. Niestety, szybko rozwijająca się kariera i pęd życia sprawiły, że aktorka uciekła w nałóg. Pierwsze porażki przyczyniły się do tego, że alkohol wydawał się lekiem na całe zło.
Stanisława Celińska szczerze o swojej walce z alkoholizmem i rozwodzie
Stanisława Celińska w pewnym momencie nie wytrzymała.
Za dużo dźwigałam. Zaczęło mi nie wychodzić to tu, to tam. I uciekłam w alkohol. Sodówa mi odbiła. Wydawało mi się, że zawsze będę cudna, młoda, śliczna, że będą propozycje. A jak zaczęłam zawalać, urwało się to i tamto, w końcu zrozumiałam, że cały czas trzeba walczyć o wszystko – pisze artystka w swojej autobiografii.
Tymczasem jej małżeństwo przechodziło kryzys. Pochłaniała ją praca i w domu była raczej tylko gościem. A kiedy już spędzała czas z rodziną, jej dominujący charakter i potrzeba bycia głową rodziny wywoływała konflikty. Kiedy na to wszystko przyszły jeszcze problemy alkoholowe, Andrzej Mrowiec spakował walizki i wrócił do Krakowa.
Celińskiej udało się wyjść z nałogu w wieku 41 lat. Od tego czasu nie tyka niczego, co ma choćby w składzie alkohol, nawet perfum na jego bazie. Mówi przy tym, że „bestia nie śpi”. Dzielnie walczy jednak ze swoimi słabościami.
